Η κατανόηση της αξίας του παιχνιδιού στην αρμονική ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, και η διαπίστωση ότι ο χρόνος για αυτό συμπιέζεται ή απουσιάζει παντελώς από την σύγχρονη αστική καθημερινότητα, οδήγησε στην πρωτοβουλία των δράσεων ελεύθερου παιχνιδιού. Το ελεύθερο παιχνίδι, όπως το ξέρουμε με την παραδοσιακή του μορφή, αποτελεί κι αυτό άυλη πολιτιστική κληρονομιά, εξελίσσεται, αλλάζει μορφή ή χάνεται. Η οργάνωση ελεύθερου παιχνιδιού λαμβάνει χώρα με την επίσκεψη του βαν και μπορεί να συνδυάζεται με την παρουσίαση της συλλογής. Οι εμψυχωτές του Βαν εξηγούν τους κανόνες του παιχνιδιού, οργανώνουν τα παιδιά σε ομάδες και παρέχουν το πιθανό υλικό για το παιχνίδι. Το παιχνίδι μπορεί να είναι παραδοσιακό π.χ. κουτσό, σχοινάκι, πεντόβολα, μήλα κ.ά. ή πιο σύγχρονο π.χ. κυνήγι θησαυρού, και η επιλογή του θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των παιδιών. Τα παιδιά ενθουσιάζονται παίζοντας παιχνίδια που δεν γνώριζαν, αισθάνονται την ελευθερία του υπαίθριου παιχνιδιού στους ανοιχτούς χώρους, αλληλεπιδρούν με χαρά και εκφράζουν ικανοποίηση.
